Yaşam Karadenizin dalgası gibi serttir...
Yalçın kayalıksan döver geçer...
Kumsalda kumsan alır gider...
Şu hayatta anlayamadım!
Dalga olup savaşmak mı zor!
Yoksa kaya gibi saglam durabilmek mi?
Anlayamadım!
Ben silmem, silemem kimseyi...
Dürüst olduğu sürece...
Hayatımdan çıkartamam...
Kişiliğine göre değerlendiririm insanları...
Herkes kendi yerini kendi belirler...
Davranışları ile kendi yerini, kendi belirler...
Hayatımda yerini belirler...
Neşeyle atılan kahkahalar...
Mahsu. Gülüşler...
Masumca edilen utangaç tebessümler...
Zamanla, iz bırakır...
Söylenen tatlı güzel, acı ve kaba sözler...
Yapılan davranışlar...
Geçer üzerinden, zamanla...
Yaşamda ki, sahte, davranışlar...
Yıpratır, ucuzsa kişinin katekteri...
Mayası bozuksa...
Kişi siler kendini...
Herkes belirler kendi değerini...
Ama yine de yıpratır, insanı aslında...
Ben, öyle birden bire silmem kimseyi...
İçten yapılmamış her davranış, zamanla uçup gider hayatımdan...
Dinçer Dayı