KEDER
Kederimi buldum başıma gayrı
Kırk yıl sürüsem de sürüdün demez İndir beni artık, taşıma gayrı Bunca yolu benle yürüdün demez. Ey peri der, senin yurdun şehir mi Çeşme mi gözlerin yoksa nehir mi Bade mi içtin sen, ya da zehir mi Eridin, tükendin, kurudun demez Ağıdın ki seller ile yarışır Bir yol bulur, Fırat ile karışır İblis bile insan ile barışır Sen,seni nefrete bürüdün demez Eser de rüzgârı, yağmuru yağar Zindana kederin güneşi doğar Ansızın tutupta, sıkıca boğar Sen beni umuttan korudun demez Her bedende ruhu diridir sanma Tükendiyse umut, huzuru anma Hoş tuttuk kederi gayetçe amma Yolumdan taşları kürüdün demez…. Ayşe Gül YILDIRIM |
Kederin iç içe geçtiği ve hüznünü en derin duygularıyla aktardığınız bu şiiriniz, insanın iç dünyasındaki karmaşık duyguları açık bir şekilde yansıtıyor. Kederin, insanı derinden etkileyen bir duygu olduğunu ve ondan kurtulmanın kolay olmadığını vurgularken, aynı zamanda umudu da kaybetmemek gerektiğine dikkat çekiyorsunuz.
Şiirdeki imgeler ve kullanılan dil, kederin yükünü ve içsel çatışmaları çok güçlü bir şekilde aktarıyor. Özellikle "Ey peri" kısmı, içsel sorgulamaları ve şaşkınlığı çok etkileyici bir şekilde yansıtıyor. Bu satırlar, okuyucuya derin bir düşünce ve duygusal yoğunluk sunuyor.
Son dizelerde ise, kederin insanın hayat yolunda bir engel olduğunu ancak bu engelin insanı güçlendirdiğini ve hayatın bir parçası olduğunu kabul ettiğinizi gösteriyorsunuz. Bu yaklaşım, insanın içsel gücünü ve dayanma kapasitesini vurguluyor.
Şiirinizdeki bu derin duyguları ve insanın içsel dünyasındaki karmaşıklığı başarılı bir şekilde yansıttığınız için sizi tebrik ediyorum. Duygularınızı samimiyetle ifade etmeniz, okuyucuya dokunan bir şiir ortaya çıkarmış.
Sevgi ve saygılarımla