Münferit hecelerden sökün etti edecek
Gün ışığında saklı o tecrit
Edildiği kadar yalnızlık
Nasıl ki şairin mülkiyeti
Ve o devasa yorgunluk
Sanmayın ki:
Şair elinde olmadan hüzne zimmetli

Kök hücresi şairin
Şiirlerin salınımı
Yalnız bir kıtada saklı
Elbet yüreğin ruhun muradı
Dallanıp da budaklanmışken aşkın narı nuru niyazı
Renklerin en müşkülü
Pembeye çalan yanaklarında şiirin
Rüzgârın yaladığı yuttuğu
O temkinli gözyaşı

Ardı arkası kesilmeden umudun
Bir takvada saklı iken şairin mutunun
Güncesi ve
Gümbürtüsü
İsli yollarına da serildi mi şehrin
Şiirin uydusu:
Gaipten gelen coşkuya
Eşlik eden sözcüklerin
Kisvesi

Yer kaygılı
Gök kaygan
Şiirler tuzak belki de kardığı şunca zaman
Önüne bakmakla
Akmak arasında bir yerde
Şarlatan rüzgâr da eşlik etti mi şiire
Hicranın külü
Aşkın kulu
Yaşadığı kadar umudu
Yaşattığı ne de güzeldir
Sözcüklerin ufku.

Çöreklenen bir gülüş
Havsalasından taşan güneşin
Taşlandığı ne ki yalnızlığın
Şair ve hüzün
Çoktan reşit kılmışken acısını
Hele ki o dinmeyen yangın yok mu yok mu?

İmgelerin çatık kaşında saklı
Kalemin idam sehpası
Dünden hazır ve şair sevdaya da hüzne de razı
Rızkını veren mademki
Biri var:
Aşk ve İlahi Ateş
Şairin başının da tacı

İstimlak edilmiş bir güneş de eşlik ederken şiire
İhbar ettiği hüznün çetelesi
Nasıl ki saklı şair göğün kabrinde
Kayıp mıntıkası
Şair ise emir eri kalemin
Matemin dinginliğinde sökün eden
Sözcüklerin ve imlerin telaşında
Saklı rüzgârın gücü
İmha etmekse kötülüğü
Sahi, yeter mi şairin cüssesi ve sönük gücü?

İbreler
İsyankâr zaman
İnhisarında ilhamın
Gemileri yakan
Yâd eden aşkı
Kardığı kadar önünü
Nemrut değil münafık hiç değil
Kulluğuna binaen yaşarken şair
İlhamın esintisinde
Aşkın yıkımında
Kırık fay hattına denk düşen yüreği
Körü körüne de yazmadığı
İlla ki münferit bir hecede de saklı iken
Şairin sırrı
Şiirlerse aşka layık olmanın tınısı.

Muhatabı,
Özgürlük şairin
Müdavimi olsa bile kederin
Yılmadığı kadar öncü gücü aşkın
Ve de şehrin yıkılmayan surları
Göğün telkini
Konuşlu şair en yükseğe
Ermekse hidayete
Öncesinde çıtası
Günbegün de yükseldi mi?

Hayallerin
Ve metruk imgelerin şiarı
Bir ütopya dahi olabilirken mutluluk
Asla da aldırmaz şair
Kimse ama kim,
Nifak sokan
Alametifarikası hayatın
İbrazı duyguların
Bazen nemli
Namı almış yürümüş iken kıblesindeki sevgiyi
Boca eden karartıları dahi
Aydınlık kılabilirken şair.

İmtiyaz sahibi
Varsa yoksa aşkın karekökü
Ve de kare kodu imgelerin
Hazan ertesi
Yolu düştü mü de
Baharın sesi nasıl da huzur verir insana
Bir batında doğan
Günün ve gecenin
Işığına meftun illa ki şair
Aşkın İlahi Kudreti
Demlendiğine biat
Ve dünyada mevcut bunca sevgisizliğe inat…