Sen gidince anladımŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ne her giden kötüdür, ne her kalan iyi
Giden mutlu olsaydı, gitmezdi değil mi? Ey kalan, boyuna sövüp sayıyorsun ya Bir de gideni çağırıp dinleyelim mi? -Güz yorgunu- Ne yapmalı şimdi bilmem ki Ağıt mı yaksam, can bulduğum bakışlarına? Çöllere su serperdi serin sözlerin Koyup gittin beni sahranın yokuşlarına Nasıl bir alevdir kibriti çaktığın Benzemiyor hiç ellerin yakışlarına. Gülünce gamzelerinde zambaklar gizlenirdi Çağlayanlar utanırdı sen özleyince Kırılıp üzülüp boynunu bükünce Kalbin sanki gözlerinde filizlenirdi. Nasıl da meydan okurduk birlikte hayata Yaşamak ne demek, ölmek ne demek Varlık yokluk nedir, sevinç keder ne? Ders verir, öğretirdik dünyaya Köhnemiş dar yollar kesmezdi bizi Biz köprüler kurardık seninle aya. Bazen harbe giden bir yiğitti öfken Bazen çorak topraklara gül götüren yağmurdun Bazen yavru ceylanları emzirirdi gülüşün Bazen hüznü, bir tabutta gözlerinde bulurdum. Sen giderken Bilsen kaç güvercin havalandı içimden Konarak pervazlarına bakışlarının Kaç mermi sıyırdı geçti ruhumu Dayandım Oysa için için ağlıyordum susarken Bir küçük cehennem oldu bağrım Ölmenin adını sen, ayrılık koyarken. Vefa dönülmez bir yemindi zülfünde Rüzgarların busesine aşkı dokurdun Bütün olmazlar taş kesilirdi çarelerinde Güneş donar, ay sönerdi, sen hep vakurdun. Bunca yıkılan dağlarımın üstüne Gittin, sen de uzak diyarlara kucak açtın Ben telaşlı bir yol ayrımında Sen göçmen bir kuşun kanadında kaldın Yokluğuna yandıklarım yetmezmiş gibi Gidenler listesine eklendi şimdi senin de adın Allah var, kıymetini bilememişim Değerini geç anladım Varlığının. |
Ama diğer yandan belki de bazı gidişler bir şeyleri fark etmemize neden oluyordur kimbilir
Durum ne olursa olsun gitmek de zordur, kalmak da.
Birini sevmek; en yüksek dağın zirvesine tırmanıp oradan dünyaya bakmak gibi. Soluğu kesilir ya insanın o an...işte öyle
Güzel bir kaleminiz var.
Şiirlerinizde duygu yoğunluğu da.
İyi ki şiirler var.
Saygılarımla kıymetli Şair