Sen gibiydim
Sarı ışıklı odada…
Acılarımı
Hayallerime bölüştürüyor
Ama yinede üşüyordum…


Beynimde
Bin yıllık bir uğultu
Damağımda
Küflü bir ıssızlık
Kıyametin kervanları geçiyordu
Deliliğin kıyısındaki ruhumdan



Ellerimle
Bir bebek kundaklıyor
Bir adam kefenliyordum
Oysa ki
Bebek daha doğmamış
Azraille görüşmemişti adam
Ve Âdem’le Havva da şahitti
Zamanın sensizliğine



Kılavuzumdun
Her kayıp anımda yoluma çıkanım
Hem de feyiz alıp niyaz ettiğimdin…


Eteğimde
Yarım yamalak cümleler
Gözlerimde hüzünbaz sızıntılar
Kırgınlığımın şarkısını
Sana armağan ediyor
Adını
Hatıra defterimden
Sevgimi
Senin alacak hanenden siliyordum


İzahsız gelişin gibi
Gidişin de vakitsizdi
Oysa böyle sözleşmemiştik


Hayallerim muson mevsimi
Yağmur sularına karışıyor
Senli bütün izler…


İnsanlığımı test etmek istiyorum
Yetmiyor dilimdeki kırpık sözcükler
Vicdanımda aklamalıyım
Aklamalıyım kendimi diyorum
Maalesef
Maalesef tekrara kalıyorum
Girdiğim her sınavda


Saklımda
Kesintisiz ve çiğ bir özlem
Aklımda
Hunili kardeşlerimin nümayiş saati
Yolcu etmişim
İçimin tüm güzelliklerini
Dudağımda yarım bir ıslık
Sözlerine eşlik ediyorum
..iç bir yalnızlık tiradının

.
.
…

Maviler yok olmuş
Kanatsız kalmış kelebekler
Sen değilsin artık
Damarlarımdan ruhuma yürüyen

Sen orada ben burada
Biliyorum bir düş çıkmazında olduğumu
Tek sarımlık tütün kalmış tabakamda
Narkoz edalı bir uyku gelip çatmadan
Haydi, çak çakmağını da bölüşelim geceyi