KÜSKÜN YÂR
Bal,şeker damlarken ,gül dudağından
Bu ara, boş lafa bandırıyorsun. Ben,yeni çıkmışken, çöl sıcağından Sen ,yitik Leyla’yı ,andırıyorsun. Bir gülde, sel olup, aksın bu fakir Zincirle ,derdini çeksin bu fakir . İstersen, boynunu büksün bu fakir Sorgusuz ,idama gönderiyorsun. Yanında yatsamda bitmez hasretin Gözümden kalkıpta, gitmez suretin. Buğulu buluta, nedir minnetin Zaten hep sağanak indiriyorsun. Zannınca sen altın, ben ise bakır, O gönül hanende, yerim hep hakir . NE olur, suçumu yüzüme tükür Dedikçe kabahat bindiriyorsun. Bırak şu inadı barışalım yâr Muhabbet bağına karışalım yâr Meramım, huzura erişelim yâr Ah! Yârim ,her zaman ,kandırıyorsun. |
Kalemine ve duygu dolu yüreğine sağlık diliyorum.
Sonsuz selam, sevgi ve saygılarımla.