Dağları yaran kudret, ruy-i zemini dürdü,
Mucizeler halk’etti, kalp inandı, göz gördü....

Arz-ı sallar da Mevlâ’m, kıpırdatmaz yaprağı,
Sabîye beşik eyler, onca taşı, toprağı...

Bu nasıl olur deme, olmayanı oldurur,
Ummândaki iğneyi balıklara buldurur...

Taşlar un-ufak olur, hissetmez karıncalar,
Düzlüğe varmak için çekilir bu sancılar....

Sır kapısı gizlidir, akıl idrâk edemez,
Dilerse zaman durur, gün öteye gidemez...

O dilerse kış biter, herdem ilkbahar olur,
Nur yağdırır geceye, karanlık nehar olur...

Yerler, gökler, kâinat zikreder yaradanı,
Yalnızca insan sever, dünya denen zindanı...

O dilerse yaşatır, O dilerse öldürür,
Hasmını zelîl eder, dostlarını güldürür...

Yarılır yerler, gökler, bir bir söner yıldızlar
Kaçacak yer bulamaz, arsızlar, izânsızlar...

Bilenler yeter bize, bilmeyen geri dursun,
Dilerim çirkef akan, bataklıklar kurusun...

Nûriye Akyol /14/2/2023