her şey eskir biraz
her duvar kendi sarmaşığını öper
çürümüş tahta kokusunu yayar rüzgâr
gecenin esmerliğine kıvrılır uyur kedi
kaytan bıyıklarında ince titreşim
huzurun damgasını vurur
kuytulara

her şey
uyum ahenk içinde
balkon ve ay iki yâren
her gece öpüşüp koklaşır
düşman patlatır
düşman çatlatır

uykusuz iki sevgiliyse
gecenin yıldızlarını öpüp başlarının altına koyar
düşünce gücüyle çökertemezler göçük altında gizlenen hasreti
evrense zamanı önemsemez hep başa sarar makarayı
o yüzden her şey yıpranır biraz

umutsa batık gemidir
her salınışta bir o yana bir bu yana
durmadan su alır
ıslak gövdesi

her kalp
kendi rotasını çizer
kendi köpüğünün kıyısında yüzer
yürek dalgasının nefesiyle soluk alır düşlerde yaşar sevdasını
duvarlarda birbiriyle bakışan aynalara özenir dudaklar gözler
kavuşamaz yorulur yollar tıkanır nefesi
kalp u- mutsuzca sürüklenir
hayatın akışına

zamansa daralır ruh sıkılır kalp acınır
aşksa yorgun dağlara tırmanır
uçurum kıyılarında uyur

oysa
kavuşabilseydi
iki sevdalı beden
tek kökte nasıl da coşkuyla topraklanır allanır pullanırdı
uzanırdı dalları göğe ve çiçeklenir yapraklanırdı her bahar
her güz ısıtırdı sarmaş dolaş tenleri sevgiyle sarar okşardı yaşamı
her şey yüz yüze diz dize güzel olacakken
olmaz ki bunların hiç biri
kolay yaşanmaz
aşklar

yollar girer
yıllar girer araya yabancılar girer araya
ve soğukluk yapışır kalır kalp çeperlerine
her şey eskir biraz her şey yıpranır sonunda
sevdalarda

artık iki keskin bıçak gibidir aşkın yüzü
parlar soğuk gecelerde keskin kılıç gibi
dokunanı parçalar yakar yaklaşanı

olan olur
iki gövde tek kökte çürür artık
kavuşamazlar bir türlü toprağa sürüklenir giderler ayrı ayrı yönlere
ayaz gecelerde ölü kuşlar misali
donar kalp çırpıntıları

zamansa
elinden geleni ardına bırakmamıştır
geceyse umursamaz hiç sahra sessizliğinde uzanır gider yıllarca
nice gün doğumlarına nice ölü gün-eşlere

-masallara kim inanır ki zaten






ayşe uçar
14032024
05:54