Evgin
""İnanca dönen dua gibi
Beklerim beklerim"" Sancı çiviler kelimeleri Kıvrılmış dudaklarından dökülen Dönüp yerleşen Büyütmek ırmakları Eriyerek utanç vergisiyle Ne çok, pek çok Sen bana dur, ılgın ılgın Çiçek çiçek ne desem Ne isem Uykuluk tak. Göğsüme Ellerim hala dut moru Kalbime inmeden Evgin biraz bu yaşamak Yuvarlandı taşlarımız hecesiz Ve bekleniriz Çiçek çiçek bir desen Duysam beklerim, beklerim. |
ve
o eldeki dut moru lekesini yine dut yaprağı çıkarır ya hani..
Sevgiler,