Ayışığı serpilmiş düşlerime sarsam seni
Yeniden düşünsem hatıralarınla gidişini
Beklemek, hep beklemek oldu bu sıralar
Pencerelerde bakış, yollarda koşuşmalarım

Sensiz olamıyor ne düşlerim, ne hayallerim
Rüyalarım ise hepten seninle dolu
Arayışlarım hiç bitmiyor, dolu dolu gözlerim
Karanlık gecelerin zindanında kayboluyor
Beynime kazınmış adın
Tüm hecelerim ezbere biliyor
Olmuyor olmuyor sensiz

Sabahın ışıkları yayıldı pencereye
Nefes almak için açıyorum
Bir kuş ötüyor...yusufcuk kuşu
Sabahın bu saatinde bu kadar hüzün ötüşü
Neden ? ’ sus ’ diyorum, ’ ötmesen’
Duyuyor mu içimdeki bu sesi
Ötmüyor şimdi... yazmak şu an zor !
Parmaklarım uyuşuyor... hani geçmişti
Duydum ya sesini akşam ; bana hem hüzün, hem mutluluk
Saklıydı göz pınarlarımda
Sonra uyudum

Olmuyor olmuyor sensiz !
Yaşayamıyorum böyle nedensiz
Uzaklardasın... alıyorlar seni benden
Ama bil ki ; her an yanımda gözlerimdesin
Senli düşlere dalıyor usum... usumda bir aşk var !
Dağlar denizlerce büyüyen özlemler içindeyim

Uzak zındanlara attılar seni... uzak !
Ben ise tutsak oldum hatıralara
Kopmaz halatlarla bağladılar
Masmavi umutlarımızı sararttılar !
Baharlara koşacakken ayaklarımız
Aramıza soğuk duvarları soktular

Yılan bakışları, kapkara düşünceleri
Ellerim seninleyken ... olsun
Bizdeki bağlar o kadar sağlam ki
Buz bakışlar, buzdan dağlar
Giremez aramıza
Sabırlar içinde yüreğim
Seni beklemekte GÜZEL

Günay Koçak

1. 3. 2024