İnsanoğlu beşer gün gelir şaşar
Unutma ki bu yol Hakk’ın yoludur
Kendi kimliğine inanır yaşar
Unutma ki “Yol cümleden uludur”

Özü insan olan meydana sığmaz
Dertleri paylaşır üst üste yığmaz
Güzel olan kişi insanı boğmaz
Unutma ki “Yol cümleden uludur “

Arınır yanlıştan kul hakkı yemez
Hakkıyla yetinir hep bana demez
Özü sözü doğru, yalanı bilmez
Unutma ki “Yol cümleden uludur”

Onlar ki haklıdan yana olurlar
İnsanı kamilde Hakk I bulurlar
Yunusça düşünüp aşkla solurlar
Unutma ki “Yol cümleden uludur”

Biz hepimiz kırkız,kırklarda biriz
Tek bunu biliriz bunu söyleriz
Gerçek erenlere niyaz eyleriz
Unutma ki “Yol cümleden uludur”

Kul hakkını yiyip kendini bozma
Hafif rüzgarlara uyup da tozma
Gerçek değil ise seneryo düzme
Unutma ki “Yol cümleden uludur “

Akıl yaşta değil baştadır derler
Baharın kökleri kıştadır derler
Varsıllık ekmekte aştadır derler
Unutma ki “Yol cümleden uludur”

Güçlülük birlikten doğar yaşamda
Bir evren yüreğe sığar yaşamda
Dosteli riyayı boğar yaşamda
Unutma ki “yol cümleden uludur” Bahri Yıldırım