Nerede o mis kokan, mor menekşeli bağlar?
Altından şırıl, şırıl, akan o sular nerde?
Hani ya, karla kaplı, kardelenli mor dağlar?
Neden görünmüyorlar, gözümde mi var perde!

Ebemkuşağı gibi, saf laleler açardı…
Üzerinden vals yapan kırlangıçlar geçerdi!
Çiçeklerin teninden, kelebekler uçardı;
Hani, hiç birisi yok, bahar yok mu bu yerde?

Kırmızı gelincikler çıkardı, beyaz tenden…
Güllerin hoş kokusu, yayılırdı gülşenden!
Geçilmezdi kırlarda baharın gönlü şenden!
Bu yıl bir melal mi var, nerden düştük ki derde?

Üzüm gibi leylaklar, dalları doldururdu…
Bembeyaz akasyalar, gençleri güldürürdü!
Yaşlılar hep parklarda, zamanı öldürürdü!
Söylenmezdi ki dertler, erkeklik vardı serde…

Söyler misiniz dostlar, ne oldu bu bahara?
Düşmüştü ya cemreler, doymadı yer buhara!
Halkta neşe kalmamış, hepsi kızgın nehar/a!
Bülbüllerde hiç çıt yok, ötmez olmuş seherde…

Antalya-2017/03
Halil Şakir Taşçıoğlu