Nihayeti mirim, kustu içini;
“Varsın giderlerse gitsinler” deyip!
Araplardan alıp, asrın hiçini!
Aç koydu milleti, onlarla yiyip…

Okumuşlaraymış garezi, kini!
Aç işsiz bırakıp, içerdekini!
Arpayı çürütüp, söküp ekini!
Çiftçiyi yaktı ya, hem sövüp, sayıp…

Doktorları attık, yurttan dışarı!
Mühendisler çaycı, hepsi haşarı!
Hırsızlar kasada, büyük başarı!!
Milyarlarca dolar, bankadan kayıp…

Fizikçi, kimyager çöpten çöp toplar!
Fakülteli, kasa başında hoplar!
Makamları kapmış cahil mikroplar!
Okumuşu, cahile kurban adayıp…

Ey halkım; “dinmedi ezanım” ama
Milli bayrağımda, binlerce yama!
Söyledikleri söz, denmez adama!
Özür dilemek yok, yanlıştan cayıp…

Rabbim, bu kadar mı asiydik sana!
Böyle yönetimi, verme düşmana!
Milletim ağlıyor hem yana, yana!
Bunları biz, bulmadık ki arayıp…

Türk değil, cahil halk sardı bu başa!
Yalan, gıybet, riya, hepsi kargaşa!
Türk yapmazdı bunu, hem sümme hâşâ!
Başa gelmiş bunlar, gökten atlayıp…

Karaman-2024/02
Halil Şakir Taşçıoğlu