Ne dertler var deyip çarparım sesime
Sesim cama çarpar
Aynada kırgın aksimde alnımda çizgiler
Gülüşümü çalan ya da yutan yok eden bir kahır değil elbet
Sadece bu çağa şahit olmak bile
Yorgubluk salıyor ruhuma
Nergislerin hüznü ve asil güzelliğinden de eser yok
Heybemde kuru kuru düşler
Altı çizilmiş kitaplardan güzel cümleler
Şık tanımlı dertler buluyorum ne güzel
Bulut inadına beyaz gök inadina güzel mavi
Ve ben inadına sıkışmış...
Kafese kapatan da yok hani
Ne dilimi tutan var ne tebessümüm yasak
Oysa hepsi acı bir adım atmak
Koca bir irade gerekiyor mutlu olmak için
Cesurlarin işi galiba artik ağız dolusu gülmek
Abartılarin içine düşecek gibi
Anlaşılmayı bekleyen bir ergen telaşım
Yuh dihorum içime içimi paylarken gene
Öz şefkat falan hikaye..
Sağlam adam döverim kendi içimde...
Beni benden kurtaran olmadi daha
Marifet bu ya..
çocuğumun gözlerine vuruldum
Şimdi öldürseler gam yemem
Yalniz yetim akan göz yaşı yakar kalbimi
Yoksa sizin olsun bu pitirakli diyar
Sizin olsun zor sorular ve insanlar
Halden anlayana hasret kaldi bu can
Yeter ki yeter artik madde üstüne madde koyduk
Ruhum yangınlar içinde kaldi
Eyvah ki Eyvah belki bir an biri farkına vardı
Hikaye bile etmemeliydim halbuki
Bırakmalıydim yaka yaka sönsün bu alev
Bu har altında bitsin elemim...
Bitmemesinde de var elbet bir hayır
Allahim beni şer dediklerinden tamamen ayır...