kalın kelimelerin altında çizgilerimle duruyorum
hüzün benim varoluş biçimim hayır size dram filmi çekmiyorum
çoktan geçmişim serden ,elde var bir...
bir Allahın huzurunda kırıyorum dizimi, oturuyorum
oysa öyle dikbaşlı ki nefsim
sıkmaktan yumruklarım acıdı
dişlerime vuruyor kahır
ah etmemek için ısırıyorum kelimeleri...
imtihan...deyip içime rüzgar dolduruyorum
kim ne dese boş,duymuyorum
sağırım uzun zamandır
gök başka mavi,su başka soğuk,kuşlar başka cıvıl cıvıl
ama ben başka yorgunum...
kanat yerlerim acıyor
sırtımdan geriye çekiyor beni kanatlarım
oysa nasıl uçardım istesem
eteklerim yerleri süpürüyor
gönlüm de, dünyada ne kadar varsa, gamı...
yavrumun elleriyle ısınıyorum
yanaklarıma soğumuş gözyaşlarım değiyor
ha gayret diyor küçük gözleri bana...
haber de izlemiyorum uzun zamandır zaten..
benim kıyametim koptu kopacak dostlarım
bir acı ,bardaklardan sel olup akar kainatın üstüne
kendi sığ dünyamda boğuluyorum af buyurun
kuru ekmeğin ucundaki şükürden uzakta
ayaklarımın üşümesine isyan edemem hal böyleyken, hayır, hayır...
kanat yerlerim acıyor
oysa nasıl uçardım istesem
yanaklarımdaki kaslarım acıyor
bilmem ki, başaran nasıl yapıyor bunu
kahır dolu dünyada,sanki boynumda yaşamak suçu...
bir yanda korku bir yanda ümit..
kulluğumun ,acziyetimin idrakinde..
bir nokta gibiyim velhasıl
küçücük ama hala elzem bir nokta
öyle olmasa alırdı Hak teala canımı öyle ya
hala lüzumluyum madem ki
tut ellerimden ,dallarımdan ve kaldır göğe Ya Rabbi!
kanatlarımı onar,uçabileyim
el olayım iyiliğe
kaldır üzerimdeki gam perdesini
göreyim mavi mavi,beyaz beyaz
göreyim yeşil yeşil
hayırlar içinde alemi...