Süngerleşmiş beynin son sancıları belki
Bitkisel hayata girmek üzere bak gene biri
Zindan eden sessizliğe, sohbetsizliğe gömüp
Zarif karanfil kokulu ilişkileri
Nereye böyle demeye kalmadan herkes, içinizde bir hız bir hız..
Kredi ekstreleri kesmiyordur seni
Kesen şeylerin kanı içine içine akıyordur kim bilir

Zihninin pencerelerini aç, hava aldır
Müjdeli günler yakındır, sancın sanrıların olmasın sakın...
Ah sırtında yüklendiklerin a be deli kız
Ölüm yalın, ölüm mutlak, ölüm yakın...
Yitirdik reklam panolarında, telefon, televizyon ekranlarında  aklımızı...
Bir hızlı amine sıkıştırdık hızlı duamızı...
Gayet seküler, large ve lüks...
Ah ulaşılmışlık ne yaramıyorsun be  sen insana

Ruhunun pencerelerini aç, hava aldır
Pas tutmuşsun, küf olmuşsun, artık malzemen ne ise
Öyle çürümüş, öyle kokuşmuşsun işte
En son huzurla bir çam kokusunu içine çektiğinde yaşıyordun
Şimdi üzerinde enkaz, dağınıklık, ruhunda yamalar...
En son ne zaman sarılıp ağladıysan artık sarılarak
Orada bırakmış gibisin kendini
Bütün mış gibi-ler çalmış benliğini
Soyup soğana çevirmişler zaten üryan olan varlığını..
Şimdi daralıyorum de, şimdi günde bir tane huzur hapı iç..
Doktora biraz daha gülmek istiyorum
Çevremdekilere kızmak istemiyorum de,
Şimdi öldüm de yaşıyormuşum gibi gösteren ilaç lütfen de,
Sonra ayağına dolanan bir kedi, tenini okşayan rüzgara tav ol..
Ah be 21.yüzyıl kahrol!
Tüm insanlığın hüznünün vebalidir belki de yükümüz...