Anne
Toprağına gül değmiş
Yüreğine yağmur
Bir beden toprağa karıştıkça unutulurmuş
Bir kaç dua
Bir kaç damla tuzsuz gözyaşı
Öyle ise neden bu sel yüreğimde
akif tütüncü





İki aşk arasında kalmışsın
Camın yastıklığında
Ağaçlar ilk sayfalarını çeviriyor
Mevsim daha ilkbahar
Çiçekler çalıyor mahallenin kapısını
Kokuları koşuşturuyor ruhunda oynamak için
Ayrıldığın sevgiliden hediye olarak geliyor
...Boğazındaki düğüm
Bir ara balık tutma bahanesiyle kaçıyorsun
Mavi gözlerine
Avlanma yasağı vardır
Yakalanıyorsun
(Bizim gibi sıradan insanlara göre değildir avlanmak)
Kalp atışının durgunluğunu yanına alıp
Atışını evde bırakmışsın
Hüzün
En çok bize yakışır demişsin
Lise yıllarına dalmışsın
Hayatın başrol oyuncusu gibi hissetmişsin kendini
Oysa dönem gençlik yıllarının romanlaştırıldığı yıllar değil
Darbe yapılmış aşka
Kalbin sokağa çıkma yasağı var
Saçlarını kesmişsin
Görüşlerin belli olmasın diye
Kızgın gözükmeye çalışmışsın bütün fikirlere
Yerine aşklarını koymuşsun
Seni sevenle
Senin sevdiğinle birlikte
Kalbin senin sevdiğinden taraf
Mantığın seni seveni yaralarının başucuna almış
Oysa seni seven bedeninde hiç oturmadı ki
(su gibi derin
Su gibi coşkun
Seni seveni
Su gibi yıkmaya hazır bedenin)
İki aşk arasında kalmışsın
Kimi terk etsen
Asıl terk edilensin
akif tütüncü






annem
En zoru neydi bilir misin gidişinin
Acılardan dökülmüş saçındaki
Kurdeleyi çıkarmak
Duydum ki ölmüşsün
Yalnız bırakmışsın kelimelerimi
Varlığında kolaydı yazmak gidişini
Çocuk olamıyorum artık,dizkapaklarında
Ne kadar ısıtmaya çalışsam da
Çocukluğum üşüyor
annem
Ey acıların kadını
Yatağını bırakmışsın baş ucumda
Kokun titretiyor saçımın telini
Varken kolaydı duyuluyordu
sesinin acısı
Yokluğunda daha mı acı sesinin duyulmazlığı
Toprağında gül bitmiş
Dönülmeye hazır hayallerin gibi
İki çocukluydun
İkisi de babalarının yüzünü görmeden yetim
Bir kaç resim
Bir kaç elbise
Kaç resim kapatır ki babasızlığın özlemini
Kaç elbisede bırakılan koku unutturur
Kapıdaki tırnak izlerini
annem
Yıkılan binamızdaki
İlk kurtardığımdın
Resim resim
Seccaden hala duruyor baş ucumda
İlk gün gibi duruyorsun namaza
Dua ediyorsun
Tespih tanelerinin yolculuğunda
annem
İki gözlü toprak bir evdi yuvan
Şimdi bir gözlü topraktasın
Öncede odana yağmur yağar ıslanırdın
Şimdi de ıslanıyorsun
Öncede yalnız bir hayat çukurundaydın
Şimdide yokluğun çukurunda
Yine iki çocuğun var
Yetimlikten çıkmaz sokağa mahkum
akif tütüncü