Bir haftadır süren hastalıkla olan münasebetimiz, evden çıkmamamıza sebebiyet vermiştir. Vakit çok olunca, öksürükten kalan zamanlarda hastalığımızın adını koyma telaşına sardı. İlk önce geçen yıllardan tanış olduğumuz ve şahsına karşı çok misafirperver davrandığımız Covit diye düşünsek de üzerinde ittifak edemedik. İkinci teşhisimiz olarak domuz gribi düşünüldü ürkütücü olan bu ismi de benimsemedik zaten bize de pek uymadı. En sonunda influenza olarak adlandırdığımız durum, yavaş yavaş seyrini üzerimizden çekiyor. İlk günler öksürünce iç organlarımın tekrar yerine döndüğünden emin olamıyordum. Tabibin bize sağladığı ilaç ve psikolojik destek sayesinde, sahalara dönecek kadar iyi olmasak da kısa bir süre sonra, dışarda mevsim baharmış şarkısı eşliğinde yürüyebilirim. Bu arada kendimle baş başa kalınca insanın kendiyle ne çok ortak yönü varmış onu öğreniyor. Canım kendim seni şimdi daha çok seviyorum. Bak şiir bile yazdım…
Şaka bir yana lütfen dikkat edin kendinize…