6
Yorum
15
Beğeni
0,0
Puan
889
Okunma

"aslında alışkanlıktan öte "
bağışla beni sevgilim
eskimeyen bir alışkanlık benimkisi
şiir yazmaktan
annemi , babamı özlemekten
kimsesiz çocukları bağrıma basmaktan
ve seni sevmekten vazgeçememek
hani o zehir zemberek sözlerinle
bana çok gördüklerin var ya sevgilim
zifiri üzünçler bırakıyor yüreğimde
gölgemden kaçamadığım saatlerde
kalpsiz duvarlara sığınıp ağlıyorum
sen umursamıyorsun bile
hep aynı nakaratla devam ediyorsun
tetiğe bir kere basıp
benliğimi delik deşik etmeye
öyle böyle değil sevgili
her şeye rağmen
benim hikâyemin beyaz atlı prensi sadece sensin
bütün yolculuklarımda dört nala koşturan özlemin
deli küheylanlar misâli çarptırıyor kalbimi hâla
gel bu büyüyü hiç bozma
yorma daha fazla cümleleri
bırak sevgim
böğürtlen mevsiminin gizeminde asılı kalsın