1
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
480
Okunma
Göklerin ağaç olduğuna inanmaya başladım
çiçeklerin dağ gibi anne
ağlamak için verilen arada
baba, çoğul bir kelime
üf deyince ba anladım
kısa bir tarih yazıyor, saksılar dolusu bağ bahçe
hep bir yanlışlık vardı sözde
esreyi ötreye derken
sustum
yas ve özlem aynı dalın meyvesi
başka sözüm yok
susulunca, susuzluktan ölürmüş herşey
bir ateşîn kuş hatrına, çığlıktan nem
yer altına sızmış da
denize geçit bulmuştu
bu hikayeyi bana
susuz köylerin telef olduğu steplerde
kazıcı bir adamın
en coşkun suyu, en derinde bulduğu o efsane anlattı
aylar sonra deniz geri verdi aldıklarını
ustanın kemeri ve içinde bir çakı
~
Cevap Yaz