Tekir düşlerin cinneti:
Gecenin pervazında saklı bir resim gibi
Cahil imgelerin tevafuk yüklü bekleyişi
Şiir ki nelere kadir
Şairden ve hayattan aldığı kadar öcünü
Bir göç takvimini zikreden dervişin fikrinden ziyade
Fiillerin çil yavrusu gibi dağıldığı
Öznesi özlem kokan
Kamburunda saklı dünü ve nice beyan
Göğün kodaman kanatları
Şairse ısrarla bekler ve yazarken
Umudun hırkası sırtında
Örselenmiş hayal torbası
İzini sürdüğü kadar hayatın tefrikası
Söylencelerle istişare eden
Yüreğin soluk yongası
Bir terennüm bahşeder şiir
Bir tebessüme gark eden kader
Acının faturası hep mi kesilir şaire?
İçtimada göğün yaldızlı dosyası
Kanaat ettiği kadar hayatın düzenine
Torba değil ki büzülesi bir efkar
Yağdığı kadar yağmur
Güneş mademki şairin mahlası
Asla da sıvanmaz balçıkla
Payidar olmalı mevsim ve güneş
Yağan rahmete özdeş
Bir imgeden doğar şiir ansızın
İhtimaller dahilinde yaşandığı kadar
Artık inzivası sonlandı bilinmezin
Ne izbedir hayatın yokuşu
Ne sıradan ne yalın ruhun yutkunuşu
Renklerdir azadesi hayallerin
İştigal edense kader
Bir zırva belki de belleğin izdivacı
Gök gözlü bir aşka da kucak açarken şiir
Ön sözü ve muhteviyatı
Özlemin kırpık saçlarında kelebekler oynaşır
Katran karası gecelerse sır küpü
Ateşe attığı kadar kendini şiir
Her imge bir kıvılcım
Her kıvılcım bir yangına döner
Uleması evrenin
Ziyneti mademki şiir ve sevgidir
Layığıyla yaşayabilmenin de yörüngesini
Saklı tuttuğu kadar
Kalem ve kader
Sıdkı sıyrılmış olsa bile pes etmez
Divası hayallerin
Ve tükenmeyen o divit
Sabrına katık ettiği her umut her hayal
Misafirperver yüreği ile açabildiği kadar da içini
Aralıksız ardı ardına nasıl da yüzünde güller açar
Güllük gülistanlık olmasa bile ömür
Çiçek vasfıyla ve ismine müsemma yaşar da yaşar şair
Kırbacı umut
Kırağı çalan her günde
Asla kıymete binmese bile yaşar ve yazar