biliyorum
o dağların ardından
küçücük balkonundan seyrediyorsun beni
efkârlı yollar çiziyor sigaranın dumanı
hayalin hani gözlerimin denizinde
aşka yelken açmaktı sevgilim
iç çekip
bir daha yakıyorsun
üşümüş parmaklarınla sardığın sigaranı
ahhh sevgili keşke benim acılarımı da
öyle sarıp sarmalasaydın
tütseleseydin evrim geçiren hüznü evrenin bir köşesine
gurbet kapısında el olmasaydım kendime


çok sensizim
sensizlik delice esen saçlarıma
kâhır çığlıkları giydirirken
eskimeyen yeminle hep seni
seni özlüyorum sevgilim


anlamsızlaşıyor bütün şiirler
şarkılar
içtiğim sütlü kahve
aldığım nefes
sen yoksan
İnzivaya çekilip
gitmek istiyorum titrek adımlarla
arkama bakmadan sevgilim


yokluğunda
bahçeme pembe ve lila renkli blumeler ektim
sen geldin aklıma
balkonundaki bütün çiçeklere benim adımı zikretmıştin
beş vakit secdeyi kucaklayan sesinle
dudaklarımda buruk gülümseme
hücrelerimi delik deşik eden kekremsi hazanla
dolup dolup taştı yine göz pınarlarım


bu yoksunlukta
bu yoklukta
hayat kıskacında serçe boyunlu yüreğim
ve ben
yalnızlıktan geberiyoruz sevgilim


hadi çok geç kalmadan
aşkla d’okun
zarif güvercinler kanatlansın gökyüzü boyunca
çocuk kahkahaları eşliğinde
gülen yüzlü yarınlar doğuralım el ele



nagihan