Hikayemiz siyah beyaz olmayı hak etti sevgili.
Bilhassa zaman hızlı ve çabuk eskiyoruz.
Yılların utanmayacağına ikimizde şahidiz.
Bu nikahı düşmüş takvim,
sana bana çok sabretti.
Ne senin, nede benim ellerimde,
anılar neşreden kuru dallar çıkmamış olabilir.
Fakat maalesef,
gövdemizde o budağa yer vermeyecektik..
Tanrı yüzümüze mutlaka çizecektir…,
herşeyi alıp götüren suyun,
mahşere kadar suratımızdan silemeyeceği,
severek ayrılanlar çizgisini.
Ben şairim ve sende bilirsin;
hergün doyana kadar aşık olurum.
Belki yüzüne bir çizgi daha atmak isteyeceksin.
Belki senin için rota yeniden oluşturulacak.
Ben şairim ve sende iyi bilirsin;
boşlukta büyür, kalemimle havayı sıvarım.
Bir kez daha, bir kez daha ve bir kez daha bağır.
Ketum havanın duvarlarına çarpsın sesin.
Ne olur dikkat et kalbindeki çarpıntı,
yukarıya çıkıp dudağını titretmesin ve
gözünden yaş akıtmasın.
Lütfen..!!
Beni toprağa düşecek göz yaşını tutmam için
boşluğumdan aşağıya indirme..
Çünkü ben orada,
yine en güzel şiirlerimi sana yazacağım…