Merak ediyordun,
Oku, merakını gider.
Kötülerle bir çuvaldayız,
Mızrak gibiyiz işte,
Sığmıyoruz dünyaya amma nafile?
Nefes aldıkça düşünüyoruz.
Düşündükçe koşuyoruz!
Nilüferlerin yeşerdiği yere.
Bataklığı hatırlamadan.
Geliyoruz sevdiğimiz nilüferlere!
Kolay mı dünya?

Uğraşıyoruz batmamak için,
Ne mümkün.
Müşküllere bir yenisi ekleniyor,
Sen ekliyorsun!
Gözlerin benden kaymış,
Bakınıyor gizlice!
Etrafı gözetmekte,
Ne eder, nasıl yaşar, ne yer, ne içer?
Bir yudum dostlukla kendinden geçer.
Ekmek kavgası mı, acılar çeker?
Kolay mı dünya?

Neme lazım sendeki mevzuları deşmeye,
Geçmeyen yıllarda çektiklerimi hayal etmeye.
Sık sık senden kırgın kalkıp gitmeye,
Yakışır mı bir yürek ağlarken, gülmeye?
Söz üstüne sözü, iki etmeye?
Karga gibi ötmeye?
Namus davası yoksa?
Ne ola ki bitmeye?..
Vefalı olsa yürek,
Vefasızla gitmeye.
Söyle; kolay mı dünya?
17.1.2024 Emir Şıktaş