BEN BÖYLEYİM

Ben böyleyim
Ufacık bir şeyde yazamıyorum
Duygularda başlar ufaktan fırtınalar
Sonra tayfun olarak gönüle iner
Birde bakmışım bulut yağmurları
Once tek tek
Her damla önceden gelecek sağanak habercisi
Sonra koyu vermişim
Duygularin esiri sevdanın tutsağı
Parangalar vurulmuş gibi
Diz bağım çözülmüş mıhlanmiş kalmışım
Iste böyle biriyim
Kendime söz geçirrmeden
Ne için kimseye aldırmadan
O an koyu vermişim hal içinde hal ile
Sanki bir bulut kaplamış
Alemden çıkmış aleme girmiş
Karanlık dünyamda bir güneş
Doğmadan gel der gibi
Bir tebessüm bir bakış
İşte sır o bakışta
Nasıl anlatayım
Anlatamadım sır ise sır kalsın
Bir demli cay bir sigara
Her yudumda
Ruhumun derinliklerinde dolaşan duman
Çıkan nefesimde sanki ruhum duman duman
İşte böyleyim anlatamadım kendimi
Bir bakışa bir anlik el tutuşa
Ruhundan ruhuma ruh akışında
Sanki tanıdık sanki parçam
Kalu beladan beri ayrılık
Simdi ise ateşler içinde kıvranış
Kavuşmanın bedeli
Açık eller yalvarış sen bilirsin
Iste böyleyim anlatamadım
Ruhumu nakışlanan aşkın tomurcukları
Bedenin esareti altında
Güneş diye sana dönmekte