Gözlerimdeki yağmurları
Beğenmezsin çoğu zaman
Kalbimdeki duyguları...çünkü aşkı basit
Benim yüreğimde çarptığı için
Nice yüreklerde çarpan duygular
Çoook yüce gelir kalbine
O mağrur kalbine

Şaşırdım kimi zaman
Sevmek mi gerek yoksa gitmek mi
Uzanamadığım gözlerine
Veda etmek !
Çünkü... sen mi yağardın
Delerek yüreğimdeki duyguları
Yağmur kokardı hasretin
Sen...hercai menekşenin
Ihlamur kokularının
Çiçeklerinin, pencerelerine
Kurduğu mekanlarına attın postu !

Yürü artık menekşenin gözlerinden bak
Esintilerin ne kadar yaksa da beni
Anlamadın yüreğimdeki ılgıt ılgıt
Savrulan şelaleyi
Oysa ben gelişinle umutluydum
Daha bir mavileşen gökyüzüm ve denizimle
Sevinirdi içimdeki tüm kuşlar
Ve telaşla gülerdi sanki o kuşlar
Aldanıp yağmur taneleriyle coşardı ağaçlar !
Ya da ben öyle sanırdım sana sevdamdan
Sen anlamasanda
Sendeki gizi sana bırakacak
Kuşlar gibi çarpan yüreğim

Artık git ! kırılan sabrım değil !
Senle dolu bu yürek, artık git !
Boran mı gelirdi yoksa sen mi ?
Sen mi yağardın yüreğime sicimle
Yoksa ben mi anlamazdım
Ben neydim... yüreğimden üflenen
Sana doğru bir ney’dim
Gülsen de...coşan seller gibiydi gülüşlerin
Çay tadında... karanfil kimi zaman
Bakamıyorum gözlerine
Kalırcasına öyle nefessiz !

Ölürcesine sonsuz...sana doğru
Eylül ışıltılı birer denizdi
Uzakta olsa yüzdüğüm gözlerin
Yağmur kokardı saçların ağustoslarda
Sende hep bahar kokuları
Gülerdi yüzün...gülenlerle
Yağmur mu gelirdi yoksa sen mi
İnerdin camlarımdan
Anlamazdım ama bilirdim
Bir veda akşamında
Sana bırakacağım
Ay’lı gökyüzünü... gizlediğin
Kahkahalı yüzlerini...


Günay Koçak

6. 1. 2024