kim yasakladı şu saatlere uykuyu
uyandırmasın beni sabah sabah
günaydın hayat
uzaktan el sallama
görenler mesut sanıyor
hadi bana hepsi yalan de
herşey yolunda deme
bir kitap yazmalı hikayemi
şu rüzgar sesi de ne
bir yağmur tanesi gözlerine
beni anlatabilir mi
sende gidersen kalbim
sarar beni yalnızlıklar
elini eteğini çekerse hülyalar
faydası yok yere serilir bedenim
zaten bir gölgenin altında
bekliyor kaldırımlar

kaçmalı bu dünyadan
nedenini sorma
akşam gözleri korkulu rüya
o gözlerin içinde
gördünüz mü kapı çalmayan geçenleri
dalından çığlık çığlığa düşen yaprağı
gözü yaşlı düşleri
şimdi yollar upuzun
bu yağmur bu karda bile
anladınız mı neden eridiğini buzun
baharlara kucak açan nehirler
hani özlemdi renginiz
bir bahane mi
gözlerden başlayan yağmurlar
tualde beyaz renkler
çakıl taşı gibi o kocaman yıldızlar
yoksun işte sen
günü karanlığa teslim eden
yıllar geçmiş meğer sen giderken

hilmiarsoy tekirdağ 4.1.24