7
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
396
Okunma

Ne kadar uzun yaşarsan, o kadar belin bükülür,
Ömrün kışı yaklaştıkça yapraklar bir bir dökülür.
Her doğan boyun eğerken yaradanın kararına
Toprak alır paresini, hasretle basar bağrına...
Günahıyla, sevabıyla kabûl eder evladını
Her gelene kucak açar, sormaz na’mını, adını...
Bin parçaya bölünecek yüreğin
Her parçası ayrı dağ da kalacak
Yıllar sonra başta gelen dileğin
Bir dostun yüzünü görmek olacak...
Yüreğinde öksüz kalacak sevgi
Özlem’in olacak küçük bir ilgi
Kaderin elinde koca bir silgi
Ömrünü silmekten yorulmayacak...
Çalınacak kapın bir gün vakitsiz
Bir konuğun gelecek müsâdesiz
Dudağından dökülecek, yoksa siz?
Karşıdan bir cevap duyulmayacak...
Nûriye Akyol
Görsel alıntıdır.
5.0
100% (18)