Gece
Zifiri karanlığım
bir yarasa kanadında çarelerce çırpınıyorum... Öksüzüm çıkmaz sokağımda aniden kendime rastlıyorum... Yetimim beynimi yiyor hatıra öksemden kalbime damlayan utanç damlası... Sevgisizim en çok da içimdeki ağlayanın yabancısıyım... Küskünüm resimlerime bir de hayalimin pembe evine... Yorgunum yılların acelesine doğmuş kaplumbağa gibi yaşanmışlığım... Ölmek istiyorum diyor kısılan sesim feryat figan durmaksızın bağıran yaşanmamışlıklarım... Görünmez alevleri derunumda yıllar yılı kendi kendisini besleyen ve tüketen perişan pişmanlıklarımın... Gülhan Çeliktaş |
Emeğinize yüreğinize kaleminize sağlık üstadem güzel bir şiir tebrik ederim Saygılarımla