Tütün sarısı saçları vardı hiç unutmam
Dokunurdum bazen, ellerim titreye titreye
Yüreğime garip bir endişe çökerdi
Tehlikeliydi o zaman, sokaklar tekin değildi
Gece bize yarenlik ederdi, saklardı bizi
Duvarlara yazardım yasak şiirlerimi
Birde sevdamı yazardım büyük harflerle
Parmaklarımdan süzülen kanımla

Bazen kovalanırdık siren sesi eşliğinde
Gidecek tek adresimdi sığınacak tek yürek
Bilirdim saklardı beni, kimselere vermezdi
Başımı dayayıp göğsüne, kapatırdım gözlerimi
Sanki bir huzur bulutu sarardı her yanımı
Elleri dolaşırken tozlu saçlarımda
Tutup öperdim ak ellerinin kınasından
Ölüm olsaydı o eller, gülerek teslim olurdum

Bal rengi gözleri vardı hiç unutmam
Bakışında baharlar, sesinde çocuk kahkahaları
Bir tüküye benzerdi, duruşu yürüyüşü
Ben kavgaların deli çocuğu, uslanmaz yüreği
Beklerdim yine gecenin en yasak saatlerini
Ve yine ona koşardım yüreğimi yırtarcasına
Sıcacık yüreğine sığınırdım, yaralı bir keklik gibi
Hiç unutmadım onu, hiç unutmam
Beşir Çitak