Ahım Geçer Benim

Yeter beni üzüp bunaltman
İçimi günden güne karartman
Oturduğum yer koca apartman
Günaha sokma, ahım geçer benim

Sıkıntıya düşenin dostudur Allah,
Haydi bre, yeter yaptığın, yallah,
Bıktırdın dünyadan beni billah
Günaha sokma, ahım geçer benim

Sabır ısındı kızdı, sertleşti taş oldu
Parlayan gönlümün ışığı söndü, soldu,
Hani? dürüstlük tanınmış tek yoldu
Günaha sokma, ahım geçer benim

Simsiyah saçım tel-tel ağardı,
Gülen yüzüm asıldı, karardı
Her şeyin azı az, çoğu zarardı
Günaha sokma, ahım geçer benim

’Besle kargayı oysun gözünü’
Tutamayacaktın neden verdin sözünü
Utanmayı bil perdeyle kapa yüzünü
Günaha sokma, ahım geçer benim

Attırma dost, tepemin tasını
Sen görmemişsin adamın hasını,
Sonra çektirirsin sülalene yasını
Günaha sokma, ahım geçer benim

2008 Yaşar Türkmen