Altı Ay Boşa Geçti bir-bir Ömrümden

Otuz yıl bekledim her gün hasretle
Yazdıklarım bir eser kalacak diye
Bir düş, hayal, bir rüya gibi azimle
Heyecan dolu dizgin, dolacak diye

Bir at’lı atıyla geldi, nal sesi gür,
Anlamayınca laf tan istersen öldür,
Birde hoş kişnemesi vardı beygirin..
Arzu ederseniz buyurun sizde girin,

Altı Ay ah bilseniz neler verdim kendimden
Bir-bir çöküp gitti, her şey bedenimden
Heyecan yok gibi oldu, sevincimden
Altı Ay Boşa Geçti bir-bir Ömrümden

’Kendi paranla düşman olursun, derler ya
Bizimki de öyle; ne versen yerler ya
Ha şimdi çıkacak, oldu! ha olacak,
Derken işte kırıldı sap, kırıldı nacak;

Haşmetine bakarsın, bir selvi boylu
Al yazmalı, konuşması; iyi huylu
Sözün eri, erkek dersin, hem de tüylü
Birde çeker ki cama perdeyi-tülü..

Altı Ay Boşa Geçti bir-bir Ömrümden
Yok say artık dost uğruna bir kez daha
Gitti ömrüm kayboldu zaman bir daha;
Hazım çekemem, korkuyorum kendimden

Şahlanmış At, koşuyor önden dörtnala,
Bindik arabasına, bir heyecanla
Şoför acımasız bıyıklarıda pala,
Altı Ay Boşa Geçti bir-bir Ömrümden

2008 Yaşar Türkmen