Ah Ömer’im (ağıt)

Evim evim, kaderi ezik güzel evim
Ahşap, göçük, duvarı harçsız yıkık evim,
Bacası; yamasız, dumansız kalan evim,
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

Darlığımda; tek başına yetiştin bana,
Nasıl; cesaretlenip sarılmıştık sana,
Bizi koyup gittin, şimdi vardın mı ona,
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

Altı yetimimle bize; kanatla, koldun,
Kimi soysuzlara; hedef tahtası oldun
Bizim için; düştün, yandın, sararıp soldun,
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

Neylerim; işte kaderim böyle yazılmış,
Henüz; yaşım yirmi iken yuvam dağılmış,
Duy babacığım; bunları bana sen ettin,
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

Altı yetimle tam otuzumda sokakta
Yakacak odun yoktu; ısındık yatakta,
Evim den attıklarında; kaldık boşlukta,
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

’Benim değil’ demedin, üveylik etmedin,
Oğlumu everdin; kızımı gelin ettin,
Ne olurdu Allah’ım; önce ben öleydim,
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

Sen olmasaydın; biz sürünürdük o zaman,
Bize dargın olanlar, verir miydi derman,
Kapımız kırık, pencere tutmuyor Cermen,
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

Duydum ki: Yaşar yetişmiş, hastahane ye..
Telefon açmak için, koşmuş postahane ye..
Tatlı alacaktın, gittin mi pastahane ye?
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

Yaşar arayıp ta sordu: ’dayım orda mı’?
’Ne oldu ki oğlum, yoksa dayın darda mı,
Ömer hastalandı mı, yoksa ki zorda mı’?
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

Anne; korkma inan ki bir şey yok’ diyorlar,
’Yok’ da,o zaman tel’ de niye soruyorlar..
Yüreğime; koca bir ateş, koyuyorlar.
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

Yattığın toprağın, nurlaşsın; ah nurlaşsın,
Mekanın cennet olsun,yatağın pullansın,
Allah’ım soru sormasın,acı koymasın
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

Yaşarım; taksi göndermiş, beni aldırdı,
Oğlun Arif,sabahın an teli çaldırdı,
Mesut aradı ’nasılsın’ dedi kandırdı,
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

Ömer’im, algın Ömer’im; ah! can Ömer’im,
Ölsem de, Seni tam yüreğime gömerim,
Bil ki; Sonsuza kadar, hep seni överim,
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

Cenazende; dediler, Cami dolup taştı,
Ömrüm boyunca, göz pınarlarım hep yaştı,
Artık sen gittin, buna inanmayan şaştı,
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

Var mı söyle bundan ötesi, yaşım altmış;
Ömer i gönderdim, artık yerine yatmış,
Allah’ım büyük, rahmetine rahmet katmış..
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

Söyleyin tellala; her yere haber salsın,
Alacağı olanlar, gelsin benden alsın,
Varsın bize borcu olanlardaki, kalsın
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

’Üzülme,canını sıkma arkadaş’ derdin,
Saf, temiz kalbinle; insanlığı hep serdin,
Sofrana ne konsa; söylenmez onu yerdin
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin..

Ah! çekmez, insanlara hep dua ederdin,
Torunlarını bekler, onları özlerdin..
Kötülüğü bilmez, iyiliği beklerdin,
Ah! Ömer’im; beni yalınız koyup gittin...

29/12/2007 yaşar türkmen