Ben köyünde yaşayan bir çiftçiyim köyümüzde tarlada tokatta işçilik etmemizin yanı sıra ben kendimce şiirler yazmaya başladım
Tarlada şiirlerimi yazar zamanın telefonu olan 3310 Nokia telefonumun mesaj kısmına kaydederdim şiirlerimi ve eve gelincede şiirlerimi telefonumun mesaj kısmından deftere aktarır telefonumun mesaj kısmını boşaltırdım. Bu nedenle ister istemez telefonla çokilgilenirdim.
Ve artık köyde mahallede herkes duymulçltu telefona çok baktıgımı şiir yazdıgımı henüz kimse bilmiyordu. Duyduklarında ise beni bayagı bi yadırgadılar ev işi tutsun el.işi yapsın şiir neyimiş diye
Neyse

Zamanla cep telefonu iyice yaygınlaştı cahil civelek herkesin telefonu vardı nerdeyse o yıllarda çevre köylerden bir ikide gelin kaçmış çoluk çocugunu atıp kaçmışlar

Köylerde olan düğünlere traktmrle yaşlı kadınlar düğünlere gidiyor gelini kızı götürmüyorlae oralarda düğünlerde telefonle sevgili bulup köylerinde kaçan gelinlerden bahsediyorlar
Orada biriside diyorki ; Allah için benim gelinim iyiyidi bizim gelinimizin seri sebebi telefon internet . Diyor.

Bizim köylü yaşlı gelinbacıda diyorki
- Yahu bizim köydede Hülya var oda telefona çok bakıyor diyorlar bu telefon onu niye kaçırmıyor ? Diyor.

Gönlümce ben beni yazarım sandım,
Sanatın içine sızarım sandım,
Şairlik kuşanır üzerim sandım,
"HÜLYA" lar yozuldu okşadı gitti.

Kalem tutmayı nasılda severdim,
Yazınca elemi kederi serdim,
Sonunda hüsrana yine ben erdim,
Hayaller bozuldu "EKŞİ" di gitti................................... HÜLYA EKŞİ

KÖYDE HARMAN ZAMANI VE TARLADA BALYA YÜKLERKEN KARDEŞİM ALİİHSANLA