gözlerin kadar güzeldi gülüşün
n’oldu da güze döndü yolların
dalından ayrılmış gül gibi soldun
seher kuşlarının göçüşü gibi
geçti ömrün.

Derindi bakışların
yakardı çöl gibi
dokunuversem ellerin.

Yaşamak ne güzeldi yanyana
n’oldu da uzaklara gitti bakışların
ateşi bile ısıtırdın koynunda
kalkmıyor yerinden şimdi kolların
kelepçe vurulmuş mahkum gibi.

Yakardı bakışların
yakardı çöl gibi
değiversem bedenin.

Öyle yorgunsun ki şimdi
n’oldu da dertleri yük edindin
her yanın yalnızlık kokuyor
bakıyorsun sessiz ve derin
seyrediyor gözlerin.

Yine de güzeldi bakışların
yakardı çöl gibi
bakıversem gözlerin.
Bahri GÜVEN