Zor günlerinde tanıdım seni
Bakınca mutlusun gibi
Alev topları yakmış yüreğini.
Gülüşlerin boyalı yaşam
Zoraki günlerin sitem tarlasında
Yaşamı seviyor gibi.

Bakışların çıkmaz sokaklar
Bir türlü ısınmayan ruhun
Nefessiz kalmış mahpus damlarında
Tekbaşına çıkış arar gibi.


Yaşam, geçmişi de alarak yanına
Birikmiş acılarla
Elinde bir top alev
Yakar....yakar
Yangınlarda kurulmuş Saray gibi.

Gönenç günlerin de oldu mu az da olsa
Sevinçten uçar gibi.
Kanatlarının altına aldığın Palazlarını
Gölde gezdirirken
Maviliklerin uzaya çıkar gibi.

Sen güzel yaşamı bilerek
Güzelliği yaşasan bilir gibi
Sıcak tene değmemiş ellerinle.
Sevisi rüyalarından da kaçan
Firuze gözlerin deniz olmasın,
Durgun göllerde açan
Nilüfer çiçekleri gibi.

Şimdi mutlu musun ?
Özgürlüğü adımlarken
Kafesi boş kuşlar gibi
Uçabilir misin maviliklerde
Tek başına
Başı dik Kartal gibi.

Bahri GÜVEN