3
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1487
Okunma
Bir fincan kahve kokusuydu
içimdeki nefesin,
tadına doyulmaz bir zevkin
zirvesiydi
her dokunuşta gezintilerim.
Sen gülünce hayat ne kadar güzel,
sen gülünce her şeyin özel,
mavi ummanlarda boğuyor bedenimi
yaşam fışkıran nefesin...
ve içinde kaybolduğum gözlerin.
Hazanın hüznü mü çöktü içimize
sessizce gözaltı gezinişlerin
bir ayrılığı çağırıyor sanki
yağmur serinliği gibi
hece hece üstüme inişlerin.
Bir fincan kahve tadıyla başlardı gün
aşk dolu umut dolu anlarım
yarınlar mı azaldı
neden soldu bakışlarım
bir tren yolu sessizliğine mi
dönecek yaşamım.
Benim adım sonbahar
bahara uzanır mı bilemem ellerim.
Bahri Güven
5.0
100% (4)
Cevap Yaz