Nasıl da güvenmiştim,nasıl da umut etmişim
Bir gülüşüyle,söndürecekti içimdeki yangınları
Paramparça,kırılmış umutlarımı
Yatıracaktı kalbinin bir köşesine
Yapıştıracaktı ne varsa o tatlı busesiyle…
Nerden bilirdim ki......
Bir çıkmaza sokup, korku tüneline hapsedeceğini
Kirli yağmurunda yüreğimi ıslatacağını
Mutluluğa giden yolumu kapatacağını

Bir karabasan gibi
Girip uykularıma,rahat bırak çökme düşlerimi..
Yorgun,uykusuzluk düşüyor gözkapaklarıma
Gelme,git artık bir gecem de sensiz olsun
Umut teknemi batırma benim
Bitmeye ramak kalmış sevgilerimi
O gözü dönmüş dalgalarını,çek gönül limanımdan
Tahammülüm yol varlığına
Elim kolum bağlı,kaldıramıyorum
Bir türlü ayrılamıyorum hüzün limanından
Ne kaldı ki konuşacak,paylaşacak

Bir anlık da olsa
Sana olan kırgınlığımı rafa kaldırıyorum
Yaşanan anıların adı aşkına,çekil dünyamdan
Bir tutam sevgi kaldı yüreğimde,ona sığınıyorum...
Kelimelerim buruk olsa da dudaklarımda
Bir şeyleri anlatmaya,çıkar yol bulmaya çalışıyorum
Dikene bezediğin yollarımdan git
Kanatma,duyarlı yüreğimi,duyarsızlaştırma
Beni lanet olası eylemlerine bulaştırma

İçimdeki duygularıma
İnanıp inanmamanı artık umursamıyorum!
Kıracağını bile bile,zeytin dalı uzattım sana
Hiç bir izin kalmasın,bir kaç anı dışında
Çel git dünyamdan, adını bile anmayacağım
Yalancı aşık gibi sakın dokunma gecelerime
O ki; aşkın zaten bitik di yüreğimde
Sen mutlu ol kirli gecelerinde
Sen kandırıyorsun kendi kendini
İhanetin en yüz kızartıcısı çöreklenmiş içine
Bundan sonra derdinin çaresini bile bulamazsın
Lokman hekimde
YEŞİLIRMAK