Karaelmasta can verdim, ocaklarda bitirdim ömrümü
Bir lokma ekmek için soldurdum ben, yer altında gülümü!
Elde kazma kürek nice zorlukla geçirdim her günümü
Zonguldak yaşasın diye ben, ocaklarda tattım ölümü!

Unutma, Karaelmasın bağrında yatıyor baban deden!
Siz gülün diye çile rızkımız oldu, ekmeğimiz maden
Mazeret olmasın, geçmişini unutmaya hiç bir neden
Zonguldak yaşasın diye ben, ocaklarda tattım ölümü

Ben şehit madenciyim, bedelini ödedik ocakların
Dermanı kalmadı, çalışırken bu kolların bacakların
Vebali üzerimdeydi çünkü doğmuş ve doğacakların
Zonguldak yaşasın diye ben, ocaklarda tattım ölümü

Devlet millet el ele verin, cennet vatana sahip çıkın !
Bıraktığımızla kalmasın bu kent, bir çivi de siz çakın
Aydınlansın aziz millet, doğalgazı, fenerleri yakın
Zonguldak yaşasın diye ben, ocaklarda tattım ölümü!

Kalkın artık ayağa, ümitsizlik prangalarını kırın !
Ülkeme ümit yine Zonguldak, Zonguldak diye haykırın
Tutun elinden her ilçenin, her köyün, en üste çıkarın
Zonguldak yaşasın diye ben, ocaklarda tattım ölümü!

Gücüm, mecalim yok anlatmaya, yaşarken gördüklerimi
Taş bastım bağrıma, üzmemek için nice sevdiklerimi
Kenan Tunç yazar, o günlerde benim neler çektiklerimi
Zonguldak yaşasın diye ben, ocaklarda tattım ölümü!