Başında kask’ı,lambası
Elinde küreği,kazması
Her gün kellesi koltukta
Kömür çıkarır madenci.

Vardiya gelir işe gider
Çocuklarına veda eder
Hiç unutmaz helallik diler
Yer altına girer Madenci

Barışıktır hep Allah ile
Ocağa girer Bismillah ile
Açlıktan düşüp ölse bile
Kimseye el açmaz madenci

Karanlıktır ocağın içi
Yamandır madencinin işi
Ölümdür sanki evden gidişi
Gerçek bir çilekeştir madenci

Kapkara olur eli yüzü
Sadece görünür iki gözü
Böyledir hep gecesi gündüzü
Karalar içindedir madenci

Vinç’çi,sinyalci,kuyucu
Acastör,marangoz,motorcu
Canla başla çalışır hepsi
Tam bir emekçidir madenci

Vakit olur sarma atar
Direk taşır,yere yatar
Vücuduna taşlar batar
Su gibi terler madenci

Alında delik açar lağımcı
Tahkimat yapar domuzdamcı
Durmaz kömür kazar kazmacı
Çalışır,çabalar madenci

Göçük olur,grizu patlar
Ocakları felaket kaplar
İnletir alemi feryatlar
Bazen şehit olur madenci

Arkasından dünya ağlar
Analar karalar bağlar
Ağıtlar yürekler dağlar
Asla unutulmaz madenci...

Kenan Tunç