4
Yorum
26
Beğeni
0,0
Puan
727
Okunma
nasıl da
her yer pazar günü
her yer adını bilmediğim kırsal bir hüzün
saat kalbimin serinliklerini gösteriyor
bunu göğsümdeki ağrıdan anlayabilirsiniz
çok yalnızım
kibirli bir şekilde edebiyata benziyorum
bu ne demek bilmiyorum
bakışlarım koridora uzanıyor
gözlerimin içinde oturan bir kız çocuğu
dudağımın kenarında taze zencefil
düşünmediğim kadar gülümsüyorum
kahkahalarım gülünç
tahammülüm sabırsız
mutfakta ağır bir koku
perdeler ise hiç kımıldamıyor kokudan
inanın. yazmak için yazıyorum
delirmemek için
dirseğim çürümüş. düşünmekten
sonra. kokuyu takip ediyorum
ve baştan çıkıyorum
her yer acaip pazar günü
bir kitabın kapağında buluyorum kendimi
elimde zencefilli kurabiye
hiç fena değilim aslında
...
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz