İlahi Rengin d/okunuşunda saklı ümit ve sevgi
Hani, hani, b/ağlasan durmaz sözcüklerin neferi
Şairin ikliminde saklı acının ayak izi
Ve solan çiçekte saklı sönen balonu göğün rakımı
Ve işte içtimada çocuk ve şiir
Evrenin tek hâkimi değil asla beşer
Şaştığından da fazlasını zikreder
Ölü beyninde saklı olsa ne ki o yalan yanlış fikir?

Zümrenin peşine düştüğü
Ölümcül bir güdü iken nefreti ve kini
Saçar da saçar
Nasıl da pervasız bir acıdır:
Gün doğuşunu lekeleyen
Gecenin zifirine sadık iken elem

Mıntıkası kayıp bir mısra
Beyitler alaşağı
Hazan muktedir yağan kara yağan acıya
Göğün tembihi
Yerküreninse öfkesi
Dolgundur başaklar
Doyurucu mu saklı sığınmacılar?
Hani, dünyanın kürediği
İnsanların birbirine en çok da mazluma zulmettiği…

Bir frekans işte nabzını alamazken insanlığın
İçinde saklı s/onsuz ukde yarım ağız sevdaların
Mezar taşı
Memba suyu
Issızlığın izi ve kiri
Meftun olmuş yüreğinde taşan çamuru
Boca etmişken zalim ve iblis ve müridi.

Şafağı atar gecenin
Şairin şakağına dayalı kalemin tetiklediği
Yetmedi tartaklanan masum yüreği
O zümre ki:
İçinde saklı masum ve mazlum ve çocuk kalbi
En çok hırpalanan yine sadık Rabbine
İnancın eşiğinde salınan bunca insan
Yoksa yoksa beşik kertmesi miydi acının sönmeyen feri
Bulamacı yokluğun
Bir zerrede saklı iken güneşin hicri

Mehtabın kovaladığı o yıldızı
Ha Kutup ha Zühre
Kaçanın kovalandığına dair inancın güftesi
Sessizlik ise bestelerin en naçarı
Rabbine sadık her kul
Varla yok arası hemhal
Olduğu kadar izini sürdüğü gerçekle iştigal
Küreyen toprağı
Kükreyen evrenin Kral Aslanı
Aşkın diviti
Bulaşır kanın izi ve lekesi
Dünde saklı kalsa ne ki
Nefretin gölgesi
Ve zulmün hası
Bir mecra ki:
Sessizlik mazlumun baş tacı ve ayak izi

Neşreden gün ışığı
Bir safsata değil asla barışın ve insanlığın ç/ağrısı
Çürüyen bir zümre
Dünyanın ahalisi göz yummuşken bir kere bu bitimsiz zulme
Dinecekse bir an evvel teyit ettiği Rabbin
Elbet sabrına katık eder İlahi Adaletin
Yanan feri
Yâdı mazinin şair yüreğine kefil
Acının mahzeni
Açamadığı kadar kara kutuyu bir Allah’ın kulu:
Elbet dinecek narı, acısı, yalnızlığı
Kör noktası
İken bu bitimsiz öfke ve kini ve kiri
İlla ki beyaza boyayacak âlemlerin yüce Rabbi…