Saat 05.15, gün her zamankinden farklı doğdu.
Hava zemheriden hallice ve heryer ıslak.
Sararmış bahçemin üzerine gri çadırlar örtünmüş
ve ben uyurken toprak yağmura doymuş.
Bulutların seni sakladığı bugün,
pencereden yokluğunu izlerken farkettim de,
Kozasını kaybeden güz rengi kelebek
sana muhtaç.
kelebeğe aldanma,
Yuvasını kaybeden karıncada sana muhtaç.
Karıncaya da aldanma,
Kararınca kainat sana muhtaç..

Kelebeğin antenlerindeki ucuz serinlikten
pahalı bir kıskançlık,
griye inat tırmanan karıncanın azminden afilli bir yakarış ile
Mevladan gazel sarısı bahçeme elleri bitişik bir dua diledim.
Mevsim değişti ve kokun artık dili geçmiş zaman!
Işığına ise öylesine muhtacım ki
Mevla destur verse terzi olur seni gökyüzüne dikerdim.

Kainatta beşeri alemin geçmişi hüsran..
karınca tokluğundan,kelebek ömründen memnun.
En azından diyorum bahçem yeşillenene dek,
Saat 05.15’lerime ışık olur musun ?