Sevgim yetim kalsa da içimde
Karalara bağlayamam yüreğimi
Sen yüreğimde zamansız açan gül
İçim sanki çiçek bahçesi rengarenk
Susamış sevgiye,sevda çiçekleri gibi
Boynu bükük,ama ayakta dimdik duran
Aşk kokar karasu sahilleri
Yakamozlar düşer longoz’un üstüne
Aşklar yaşanır melteminde akşamın
Ağır geliyor özlemler yüreğime
Sakarya nehrinin kıyılarında canlanıyor maziler
Ağladığımda ışıklar söner gözyaşımda
Gökkuşağını rededer yedi rengi
Hep ah çektim,isyan ettim sen gidince.
Bir gün terk edilmiş bir şekilde bulunacak cesedim
Raporlara terkedilmiş olarak geçsin teşhisim
Titreyen dudaklarından öpüyorum seni
Üzüldüğün yerinden,yüreğinden öpmek isterim
Nefesim ılıman bir iklim şimdi
Dudaklarım olabildiğine yanıyor, kurak...
Gecelerim karanlık oluşunun nedeni
Senin yanımda olmayışındandır
Gözlerinin rengi yansıyor
Bardağımdaki demli çayıma
Vakitmi çok geç,uykuya kapanıyor gözlerim
Durdurun insafsızca gecen zamanı
Karanlığında kayboluyor yıldızlar gecelerin
Gecelerde seninle olsam da,gündüzlerinde öksüzüm…
Ay düşmüş şafağına kumsalların
Birazdan yeni bir gün doğacak
Terk edeceksin güneş doğduğunda beni
Çaresiz akşamı bekleyeceğim
Resminle konuşup dertleşmek için
Her vedanın sonunda birleşecek dudaklar
Gamzelerinde kaybolacak sıcak buseler
Ve gün ışıdığında yüreğim yine yetim kalacak
İyiki sen varsın,İyiki kesişmiz yollarımız
Sen benim aşkım olmuşsun
Boynu bükük kalsa da çiçeklerin
Hep huzur doluyor geceleri sol yanım
YEŞİLIRMAK