Ne yaman, ne çetin aşk
Düştüm düşeli bu derde gözlerinde
Bir mahpus,bir esirim şimdi

Kalelerle duvarlarla örülü yüreğinde
Yok bir aralık girsem kalbine
Özleminin bıçak yarası saplandıkça yüreğime
Alamadığım, dökülen her damla senden özümde
Bu neyin hırsı,neyin görünmezliği bilmem
Bilmem ama..
Ölmezde sağ kalırsam aşkından
Ve bir gün ,bir akşam vakti
Dayanırsa yüreğim yüreğinin kapısına
Bir yudum huzuru çok görme bana
Eğer hala yaşıyor olursam
Ve dayanırsa yüreğim yüreğinin kapısına

Bir akşam vakti
Ufukta kızıl gün biterken
Gökyüzüne ilk yıldızlar doğarken
Beyaz hilal yerini almış iken
Sonsuz aydınlığa koşar adım giden zamanın suyunda
Günün ilkine,güneşin ilk ışığına,ilk rüzgara
Açan ilk çiçeğe
Tutulan ilk dilek ,ilk umut,ilk nefes
Ve ilk düşen damla biz olalım
Aşk yüzüne fani bir alemin
Bir zaman diliminde