Dünya insanın sürgün yeri
Biz ise bu âlemde yolcuyuz
Kaderimizde ne varsa onu yaşarız
Bazen onada küser kıriliriz ya
Kader ne yapsın

Feleğin eli hep üstümüzde bizim
Ne oyunlar oynar kandırır aldatır felek bizi
Oysa yolculuk haktır haktan gelen kuluna
Istesekde göç edemeyiz...
Özlediğimiz hayalini kurduğumuz
Hanı hikayelerdeki varya
Kimi zaman kenarından dere akan
Kimi zaman şelaleler
Evet bir dağ evi

Ömrü insanın iki çatallı yoldur
Iyi kötü diye ikiye ayırır hayat bizi
Ama geldiğimizde bu aleme
Hiç birimiz kötü değildik
Sonra..
Yürüdük yürüdük yürüdük
Bazen güldük bazen ağladık
Gün oldu yandık gün oldu acıyla kavrulduk
Aşık olduk sevdik
Yokluklar bolluklar gördük
Sükretmeyi öğretti bu hayat bize

Bu dünya aslında bir gün bile değilmiş
Kendini neden geldiğini bilmeyene
Bilene ise çetin bir sınav
Ödülü sonsuzluk olan
Ahh insanoğlu öyle nankörsün ki..
Bilmez doymak nefsin

Göz açıp kapatana kadar
Bitecek sayılı nefeslerimiz
Getirecekler musallaya
Ezanla başladığımız ömür namazla bitecek
Geldiğimiz yere doymak bilmediğimiz dünyada
Toprak doyurur belki bizii