G Ö Z L E R İ N

Çılgın bir kalabalıktaydık
görmemiştim seni
merhaba bile dememiştik
elimi tutarak
hoşçakal dedin giderken
gözlerim takıldı gözlerine
deniz ve gökyüzü birleşti
baktım baktım
soluk soluğa çağlayanlarca
aktım aktım
birdenbire
köpük köpük oldu
çalkalandı dünya
koptum koptum
gökyüzünde Albatros oldum
uçtum uçtum
denizde Yunustum
coşkuyla yüzdüm yüzdüm
bir Ceylanın sessiz ürkekliğiyle
koştum koştum
saniyeler yürüdü usulca
sustum sustum
bakışlarımdaki yıldızlar
dudaklarımdaki güneş
çok şeyler anlattı sana
kimse duymadı
sende kaldı gülüşüm
ve yıldızlarım
yüreğindeki izimi biliyorum
çok şeyler bıraktım hissediyorum
bir gün bir yerde karşılaşacak mıyız
ve bir merhabada buluşacak mıyız
yine sözcüksüz konuşacak mıyız
bambaşka boyutlarda yaşayacak mıyız
bunu ister miyiz hiç belli değil
adını bile bilmiyorum oysa
yalnızca
gözlerin kaldı aklımda
Nilgün Acar
17. 6. 2006