…YETİM BIRAKILMIŞ ÇOCUKLAR…

Bu yazdığım bir şiir olamaz,
Belki yüreğimdeki yumruğun isyanıdır.

Şiir yazmıyor bugün kalemim,
Hüznün harflerini arıyor...

Sayıyorum tüm alfabeyi.
İmla kılavuzundan bir çift göz çıkıyor.
Artık şiirlerde çocuklara masum kelimesini,
Yakıştırmıyorlar .
Tüm azmiyle duran çocuk gözler,
Hala masum bakmaya çalışıyor.
Kirpikleri yorgun ve tozlu...

Çocuk köleler azad etmek isteyen var mı?
Yüreği gönüllü, azadçılar aranıyor…

O gözler anka kuşuna dönüşüyor.
Acımasız dünya çehresinde
Kanatları kainat kadar.
Çehresi ebedi masum kalacak anka kuşu,
Serçe olmaktan yorulmuş.
Baykuşlar artık doymuyor....

Çocuk köleler her kıtada kelepçeli.
Hangi mafyayı anlatsak onlara acı veren?
Anneyi mi ,babayı mı yazsak.
Hayat hırsızlarını mı?
Cellatları mı?
Alnından astıkları çocuk sayısına abaküs yetmez……

Aklın şeytanlaştığı bu arz da
Yaşamaya korkuyor anne.
Ağlayarak bakıyor dünya manzarasına.
Elleri tutamıyor çocuk avuçlarını...
Yaşayamamışlara mezar kazıyorlar,
Her türlü zulüm şarkılarıyla.

Canlı yayınlarda ölüm sunuyorlar.
Kareleri yakalayıp
Çileyi birinci seçiyorlar.

Çocuk cesetleri ile dolu her yer.
Gökyüzü yeryüzüne ağlıyor
Ve… ben uyuyamıyorum.
Farkında olduklarım hançerliyor beni.
Çocuk saçlarında bunalımları dünyanın
Her gün daha yaklaşarak bakıyor bana.

Duyuramıyorum çocukların seslerini,meleklere...
Katran yüzlü büyükler
Yolumu kesiyor.
Ve haykırıyorum
Kendini insan sayanlara.

Farkında mısınız ?
Ey gözlerinde ak olan insanlar!
Zalimlerle savaşan çocuk kölelerinin,
Organ mafyasının ,
Misyonerlerin,
Yalancı din adamlarının,
Savaşların ölümlerini
Ve daha nicelerinin yaklaşan acısının,
Farkında mısınız?

Harfler bulamıyorum derdimi yazmaya,
Nokta da kaybolmuş.
Ses elçidir manaya :

Sesleniyorum şımarık çocuklarınıza
Ve ey duyarsızlığınızdan çıldırmış
Estetik mahkumu kadınlara.
Doğurduğunuz çocuklar,
Ağlatmasın artık yavrularımı ,
Ağlatmasın…..

00:13
Cumartesi 21 Eylül 2008