….Emr’e ….

Kapında odun olmak vardı,
Senin beni şekilden şekle soktuğun.

Halim belli olurken aldığım acılar,
Sana gülümseme olarak dönseydi.
Azabında lütuf arasaydı bakışlarım.
Ne olacağım diye …
Merakla bekleseydi ilk halim,
Kapına dayandığımda şeklim hala yarımken.

Hasretle baksaydım,ahşap oymaların güzelliğine.
Eşiğinde tırtılları misafir ederken ben,
Zirveye ulaşan kelebekleri izleseydim.
Sonra her ezan sesiyle soluk alsaydım,
Direnseydim, şeklimden çınar yapraklarına bakarken.

Yine ne olacağım diye merakla bekleseydim.
Meşe palamutları ekseydim gönlüme.
Secde etmek için yansaydım.
Şekilsiz halimden kokum çıksaydı da
Anlasaydım hangi ağaç olduğumu…..

Yunus’un hocası Taptuk Emre için aradığı düz odunların elbette bir manası vardı.

“Biz,yanan odunun kokusundan anlarız,ne ağacı olduğunu....”

22:43 Cuma gecesi…..ramazan ayının 11. gecesi….11 eylül Bursa’nın kurtuluşu….

Atike Rana


(Emr: Rabbimin emir ve yasaklarıdır. E ise eliftir….Hazreti Allah’tır,hayattır….Ebed’dir,edep’tir)