16
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1317
Okunma

Kavalım her gün cahil notası döker....
Anlamam, bilmem, okurum cahilliğimle.
Kalbim heybemdeki eski defterime akar
Nasırlı ellerim kalem tutar dağ kenarında
Serçe kuşu konar sağ omzuma
Sol tarafımda yeşil ırmaklar çağlar
Koyunlarla konuşur
Çimenlere dokunurum
Aşkını dinlerim dağların, gökyüzüne
Serilir bedenim riyasız toprağa
Bir meşe, el uzatır bana
Serinlik savurur ruhuma
Kâh elimde asa olur
Kâh ayağımın altında derya
Yağmurla oynaşırım bazen
Bazen balıklarla yarışırım
İnci toplarım ahu deryada
Huddam tutar eteklerimden nazikçe
Dost olurum "Hak" diyen varlıklarla
Irak illerde kitap sahifeleri toplar bu gönül
Ümmi denizinden su içmişim:
Çal kavalını sabır makamında,
Geçsin nefesin her çilenin deliğinden
Benlik ikliminden uzak, sen yine seni ara,
Hak ile yan, Bir’de piş, durul rahmette….
Özlem Maria Zafer
Vaktin tık tığı durduğu an…..
2008